Αρχαιολογία, τουρισμός και τοπικές κοινωνίες: υποδοχή, πρόσληψη και οικειοποίηση του αρχαιολογικού αποθέματος στη νησιωτική Ελλάδα (ARCHAEOTOUR)

Η προτεινόμενη έρευνα αναπτύσσεται σε πέντε Ελληνικά νησιά για να μελετήσει τους τρόπους με τους οποίους η αρχαιολογική έρευνα και το μνημειακό απόθεμα που αποκαλύπτει διασταυρώνονται, συμπορεύονται ή και συγκρούονται με τις τοπικές κοινωνίες.
Μέσα από τη θεωρητική οπτική της δημόσιας αρχαιολογίας και με τα μεθοδολογικά εργαλεία της κοινωνικής ανθρωπολογικής έρευνας πεδίου, καθώς και της αρχειακής έρευνας διερευνώνται οι κοινωνικές ταυτότητες που αναδύονται δυναμικά σε δύο τοπικές νησιωτικές κοινωνίες τον 21ο αιώνα αναφορικά με τις υλικότητες του παρελθόντος και της ‘κληρονομοποίησής τους. Στη Μύκονο η έρευνα θα αναπτυχθεί γύρω από τους αρχαιολογικούς χώρους της Δήλου και της Ρήνειας στο Μεγανήσι γύρω από τις προϊστορικές θέσεις της Παλαιολιθικής Εποχής και της Ύστερης Εποχής του Χαλκού που έφερε στο φως η επιφανειακή έρευνα του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Οι μελέτες περίπτωσης της Δήλου και της Ρήνειας στο Νότιο Αιγαίο και του Μεγανησίου στο Κεντρικό Ιόνιο προσφέρουν μια κοινή συγκριτική βάση και πολλαπλά φίλτρα ερμηνείας της σχέσης της αρχαιολογίας, αλλά και της ανθρωπολογίας με το ευρύ κοινό και της σχέσης της αρχαιολογίας με το αίτημα ή το πρόταγμα της τουριστικής ανάπτυξης. Η συγκριτική τους θεώρηση αναμένεται να αναδείξει συγκλίσεις και τα όρια χρήσης των διεπιστημονικών μεθοδολογιών.
Ο κεντρικός σκοπός της έρευνας είναι να καταγράψει και να αξιολογήσει την υποδοχή, την υιοθέτηση και «κατανάλωση» των αρχαιολογικών δραστηριοτήτων από τις διάφορες ομάδες συμφερόντων που ζουν σε κάθε νησί. Οι μελέτες περιπτώσεων της Δήλου και της Ρήνειας στο Νότιο Αιγαίο και το Μεγανήσι στο Κεντρικό Ιόνιο θα προσφέρουν μια κοινή βάση σύγκρισης και πολλαπλές προοπτικές της έρευνας.