Το νεοσυσταθέν Σεμινάριο των Μεταδιδακτορικών Ερευνητών/Ερευνητριών του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης ξεκινά τις εργασίες του την Παρασκευή 5 Μαρτίου 2021 (18.00 - 20.00) με την εισήγηση του Γιώργου Σουβλή, διδάκτορος του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου της Φλωρεντίας. Τίτλος της εισήγησης: «Η επιστημολογία της διανοητικής ιστορίας του Perry Anderson: Από την ανατομία της μαρξιστικής σκέψης στην ολύμπια θέαση του κόσμου των ιδεών».
Η εισήγηση και η συζήτηση που θα ακολουθήσει θα πραγματοποιηθούν διαδικτυακά μέσω της πλατφόρμας Zoom
https://zoom.us/j/98383315209?pwd=MGk0d00xdzNBZHJxaVJFdUwzNi83Zz09
Μπορούν, δε, να την παρακολουθήσουν όλοι/ες οι ενδιαφερόμενο/ες.
Ακολουθεί η περίληψη της εισήγησης.
Παρασκευή 5 Μαρτίου 2021 (18.00 - 20.00)
Δρ Γιώργος Σουβλής
Μεταδιδακτορικός ερευνητής, Τμήμα Κοινωνιολογίας, Πανεπιστημίου Κρήτης.
"Η επιστημολογία της διανοητικής ιστορίας του Perry Anderson: Από την ανατομία της μαρξιστικής σκέψης στην ολύμπια θέαση του κόσμου των ιδεών"
Λίγοι ιστορικοί θα μπορούσαν να συναγωνιστούν την ικανότητα του Perry Anderson να γράφει με οξυδέρκεια σε ζητήματα τόσο διαφορετικά όπως για την Αρχαία Ελλάδα, την κουλτούρα, την πολιτική θεωρία και τις σύγχρονες πολιτικές εξελίξεις σε Βραζιλία και Ιταλία. Όσο η ευρυμάθεια του Βρετανού ιστορικού είναι υπεύθυνη για την διάκριση του στο κόσμο των γραμμάτων άλλο τόσο η μακρόχρονη δέσμευση του στην σοσιαλιστική πολιτική τον έχει καταστήσει μια περίοπτη φιγούρα στον κόσμο της διανοητικής Αριστεράς. Πράγματι, οι περισσότερες αποτιμήσεις του έργου του Anderson έχουν εστιάσει στην δεύτερη όψη παραγνωρίζοντας τα ιστορικά του επιχειρήματα και τις επιστημολογικές θεμελιώσεις που ενημερώνουν τις μελέτες τους.
Ωστόσο, αυτό το οποίο προτείνεται στο παρόν άρθρο είναι ότι μπορεί να αποκτηθεί μια καλύτερη κατανόηση του έργου του υιοθετώντας την προσέγγιση της διανοητικής ιστορίας που ο ίδιος έχει προτείνει. Αυτό σημαίνει από την μια, την ανάγνωση του διανοητικού έργου ως μια «προθετική ολότητα» στοχεύοντας την ίδια στιγμή στον εντοπισμό των αντιφάσεων και των παραλήψεων που υπάρχουν σε αυτό, συνειδητών ή μη. Από την άλλη, κρίνεται αναγκαία η ιστορικοποίηση του κάθε κειμένου ιστορίας της πολιτικής σκέψης καθώς έτσι φωτίζεται το διανοητικό, το κοινωνικό και το πολιτικό συγκείμενο εντός του οποίου εγγράφεται.
Η υιοθέτηση αυτής της προσέγγισης για το έργο του Anderson το οποίο εξετάζει την ιστορία του Μαρξισμού –και ιδιαίτερα την παράδοση του «Δυτικού Μαρξισμού» που αναπτύχθηκε εκτός των κρατικών-σοσιαλιστικών χωρών- μπορεί να συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση του. Παράλληλα, σε συνδυασμό με τις συχνά επιτιμητικές κρίσεις του Anderson για τους διάφορους θεωρητικούς του Δυτικού Μαρξισμού, ο Βρετανικός ιστορικός με την έρευνα που διεξήγαγε επιδίωξε να υπερβεί την κληρονομιά της παράδοσης αυτής όχι στα πλαίσια μιας ανούσιας άσκησης διανοητικής ιστορίας αλλά ως αναμέτρηση κριτικής στις καταβολές ορισμένων από τους περιορισμούς της μεταπολεμικής Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
