Οι επιδράσεις της εξάσκησης της επιτελικής μνήμης εργασίας στη γνωστική ευελιξία και στους υποκείμενους νευροβιολογικούς μηχανισμούς στον άνθρωπο και τους μυς: μία μεταφραστική μελέτη

Στην παρούσα μελέτη μελετώνται οι επιδράσεις της εξάσκησης της μνήμης εργασίας επί της γνωστικής ευελιξίας και του υποκείμενου νευροβιολογικού υποστρώματος στον άνθρωπο και σε μυς. Η μελέτη διεξάγεται σε συνεργασία του Τμήματος Ψυχολογίας και του Τμήματος Βιολογίας του ΠΚ. Η Στέλλα Γιακουμάκη (Τμήμα Ψυχολογίας) είναι υπεύθυνη για το τμήμα της μελέτης που αφορά στον άνθρωπο και η Κυριακή Σιδηροπούλου (Τμήμα Βιολογίας) είναι υπεύθυνη για τη μελέτη που αφορά στα πειραματόζωα.
Για τη μελέτη στον άνθρωπο θα εξεταστούν 200 υγιείς συμμετέχοντες, οι οποίοι θα χωριστούν σε τρεις ομάδες:
α) ομάδα πλήρους προσαρμογής (εξασκούνται πλήρως με μία δοκιμασία επιτελικής μνήμης εργασίας για έξι ημέρες),
β) ομάδα μερικής προσαρμογής (εξασκούνται μερικώς με μία δοκιμασία επιτελικής μνήμης εργασίας για έξι ημέρες) και
γ) ομάδα ελέγχου (καθόλου εξάσκηση). Και στις τρεις ομάδες αξιολογείται η γνωστική ευελιξία σε μία βασική συνεδρία.
Όταν ολοκληρωθεί η εξάσκηση, οι συμμετέχοντες αξιολογούνται με μία διαφορετική δοκιμασία γνωστικής ευελιξίας.
Για τη μελέτη στα πειραματόζωα, θα εξεταστούν 200 μυς, οι οποίοι θα χωριστούν σε τρεις ομάδες:
α) ομάδα προσαρμογής (υποβάλλονται σε μία δοκιμασία εναλλαγής μετά από χρονική καθυστέρηση),
β) ομάδα χωρίς προσαρμογή (υποβάλλονται σε μία απλή δοκιμασία εναλλαγής) και γ) ομάδα ελέγχου (δεν υποβάλλονται σε εξάσκηση).
Στους ανθρώπους γίνονται και γενετικές αναλύσεις κατά τις οποίες εξετάζονται μεμονωμένοι νουκλεοτιδικοί πολυμορφισμοί που επηρεάζουν τη γνωστική ευελιξία ενώ στους μυς εξετάζονται νευροβιολογικές μεταβολές που σχετίζονται με την εξάσκηση, όπως αύξηση της πυκνότητας των δενδριτικών ακάνθων, της συναπτικής ευπλαστότητας και της έκφρασης πρωτεϊνών.